Europa, van politieke vluchteling tot klimaatvluchteling

Miljoenen mensen zijn gedwongen om over de hele wereld te trekken. Deze migratiebewegingen zullen nog toenemen als gevolg van natuur- en milieurampen. Momenteel valt alleen politieke migratie onder het asielrecht. De Conventie van Genève van 28 juli 1951 en het Protocol van 1967 betreffende de status van vluchtelingen, geratificeerd door 145 staten, legt de internationale wettelijke verplichting van staten vast om vluchtelingen en asielzoekers niet terug te sturen naar hun land van herkomst. Deze verplichting werd door de wetgever gecreëerd om vluchtelingen te beschermen.

In deze geest is het doel om manieren te vinden om de voorwaarden te scheppen voor het beschermen van de mensenrechten van mensen die het slachtoffer zijn van natuurrampen of vervuiling, zodat er beter voor hen gezorgd kan worden.

Klimaatverantwoordelijkheid is moeilijk, zo niet onmogelijk, vast te stellen, maar dit mag de ontwikkeling van specifiek beleid niet verhinderen dat gericht is op de bescherming van mensen die gedwongen worden te verhuizen als gevolg van natuur- of milieurampen. Europa heeft ongetwijfeld een bijzondere verantwoordelijkheid om deze reflectie op gang te brengen: het is de hoeder van de huidige vluchtelingenstatus, die het zelf heeft gecreëerd, en net als veel andere landen zal het binnenkort geconfronteerd worden met dit fenomeen, dat zijn weerga niet kent in de geschiedenis van de mensheid.

Migratie is in sommige gevallen onvermijdelijk en staten moeten de instrumenten creëren om verplichtingen te meten en zo te reageren op schade en situaties van refoulement te vermijden. Hoewel het bijna onmogelijk is om de wettelijke status van klimaatmigranten te bepalen, moet het mogelijk zijn om individuen te beschermen.

Het doel is het verkrijgen van een klimaatvluchtelingenstatus en de implementatie daarvan, met de volgende subdoelstellingen:

• De status van politieke en ecologische vluchtelingen in verband brengen;
• Een overzicht van het internationaal recht ;
• Alle knelpunten en mogelijke hefbomen voor Europa identificeren
• Argumenten geven
• Analyses opstellen om de weg vooruit te bewaken
• Organiseer een wake over het onderwerp
• De belangengroep actief vertegenwoordigen bij de Europese instellingen

De groep vergadert voornamelijk via videoconferentie